Zgodnie z dyrektywą Komisji Europejskiej nr 661/2009, która weszła w życie 1 listopada 2012 roku, wszystkie nowo homologowane samochody o DMC nieprzekraczającej 3,5 t muszą być wyposażone w system kontroli ciśnienia w ogumieniu – TPMS (ang. Tire Pressure Monitoring System). Z kolei od 1 listopada 2014 roku obowiązek ten dotyczy wszystkich wspomnianych wyżej pojazdów (kategoria M1) sprzedawanych na terenie Unii Europejskiej.

Wprowadzenie wymogu montowania czujników ciśnienia w oponach wydaje się być uzasadnione przede wszystkim ze względu na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa na drogach. Nieprawidłowe ciśnienie w oponach, a zwłaszcza różnica ciśnień w poszczególnych kołach może wpływać na prowadzenie pojazdu oraz bezpieczeństwo czynne – głównie zachowanie auta w sytuacjach awaryjnych, takich jak hamowanie czy nagła zmiana kierunku jazdy. jednocześnie TPMS ma przyczynić się także do zmniejszenia ilość odpadów przez ograniczenie zużycia opon oraz zmniejszenie zużycia paliwa..

Wg założeń dyrektywy, system TPMS musi zapewnić możliwość wykrycia i zasygnalizowania (za pomocą odpowiedniej kontrolki ostrzegawczej) spadku ciśnienia w oponie o 20% lub obniżenia tej wartości do progu 1,5 bar (w ciągu 10 minut dla jednego koła oraz w ciągu 60 minut dla 4 kół).

1. System pośredni – wykorzystuje informacje o prędkości obrotowej koła dostarczone przez czujniki systemów ABS i ESP. Pomiar ciśnienienia określane jest pośrednio na podstawie pomiaru obrotów koła w jednostce czasu. Im większe ciśnienie, tym średnica koła większa, z kolei im średnica większa, tym mniej obrotów w jednostce czasu wykona koło względem pozostałych. Wadą rozwiązania jest to że system nie mierzy faktycznego ciśnienia w każdej z opon, a jedynie różnicę w średnicy jednego z kół. Problem pojawia się jednak, gdy wszystkie koła mają obniżone ciśnienie. System pośredni nie zidentyfikuje tej sytuacji jako nieprawidłowość, ponieważ nie stwierdzi różnicy w średnicy żadnego z kół.


2. System bezpośredni – działa w oparciu o czujniki zainstalowane w oponach, najczęściej zintegrowane z zaworami powietrza – montowany jest w około 80% aut wyposażonych w TPMS. Główną przewagą systemu bezpośredniego jest stały i rzeczywisty pomiar ciśnienia w oponie, a co za tym idzie zdecydowanie krótszy czas reakcji na nagłe jego zmiany. Czas działania czujników ocenia się na około 7 lat lub 150 tys. km.

W praktyce powyższe wymogi, szczególnie określające minimalny czas reakcji, oznaczają coraz mniejszą popularność systemów pośrednich na rzecz bezpośrednich – większość nowych samochodów będzie posiadało więc aktywne czujniki ciśnienia w oponach.